Roger Keith "Syd" Barrett bio je osnivač, prvi pjevač, kompozitor i vodeći gitarista legendarnog britanskog benda Pink Floyd u godinama njihovog uspona ka vrhu svjetske pop-rock hijerarhije. Iako je iz grupe ubrzo izbačen, tri godine po osnivanju, zbog droge, Barrett je presudno uticao na oblikovanje takozvanog "progresivnog" zvuka, upisanog u istoriju pod pojmom - psihodelija.

Rođen je 1946. godine u Kembridžu u Engleskoj, u dobrostojećoj porodici, kao najmlađi od petoro djece. Roditelji su ga ohrabrivali da se bavi muzikom. U srednjoj školi dobio je nadimak Syd.

Floydovci su se prvobitno zvali The Tea Set, pa The Abdabs, potom The Screaming Abdabs i The Megadeaths, prije no im se priključio Syd. On je osmislio ime The Pink Floyd Sound i kasnije, The Pink Floyd. Pod tim imenom nastupaju od 1965. godine. Tumači se da je to derivat imena Pink Anderson i Floyd Council, muzičara koji su ga inspirisali.

Pink Floyd je odmah postao prepoznatljiv po nečem novom u muzici. Nazivalo se to tad: Britanska psihodelična muzika. Prva dva singla je napisao Barett, a potom i treći, "Apples and Oranges". Na debi albumu "The Piper at the Gates of Dawn" od 11 pjesama on je napisao devet, koautor je ostalim dvijema. Bio je inovativni gitarista improvizujući s novim efektima. To eksperimentisanje je zvučalo misteriozno i ostalo je oznaka grupe. Izdanje za Britaniju, "Astronomy Domain", dostiglo je šesto mjesto na top listama u zemlji, a sličan uspjeh je bio i u Americi.

"The Piper at the Gates of Dawn" je snimljen između januara i jula 1967. godine u studiju u kom su vrata do vrata Bitlsi snimali svoj legendarni "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band". Flojdovci su ekspresno stekli gomilu obožavalaca, a u centru pažnje je bio Barrett. Nje mogao psihološki da izdrži pritisak.

Počeo se nepredljvidivo ponašati i upotrebljavati psihodelične droge. LSD prije svega. Na koncertima grupe stajao je ukočeno na bini ne svirajući ništa, udarajući samo u jedan akord. Na jednom nastupu u San Francisku je polako raštimovao gitaru, pa je publika tim nesvakidašnjem zvukom - počela da se oduševljava, dok je ostatak grupe bio konsterniran. Za vrijeme sličnog, drugog performansa, srušio se na pod omamljen sedativnom drogom Mandraks, sipavši sebi tubu briljantina u kosu. Pod reflektorima sredstvo se slivalo niz njegovo lice tako da je izgledalo kao naborana svijeća. Sidovo, figurativno rečeno, topljenje na sceni je kasnije iskorišteno za film "Wall".

U to doba, Barettov školski drug, David Gilmour, pitao je može li ući u bend kao drugi gitarista, što su ostali umorni od incidenata s prvim gitaristom i prihvatili. Ubrzo su nastupi bili obilježeni time što je Dejvid svirao i pjevao, a Barrett tumarao po sceni samo povremeno se uključujući u svirku. Konačno su Flojdovci u january 1968. godine, glasanjem odlučili da izbace Barretta iz sastava. Od marta 1968. zvanično nije bio član Pink Floyda. Ponudili su mu da ostane uz grupu samo kao kompozitor, pa je njegova pjesma "Jugband Blues" uključena na naredni album, "A Saucerful of Secrets".

Nakon odlaska iz grupe, snimio je solo albume "The Madcap Laughs" i "Barrett". Pomogli su da ih objavi bivši drugovi iz grupe - Roger Waters i David Gilmour. Iz post-flojdovskog perioda (snimio ju je uz pomoć Gilmoura) poznata mu je numera "Golden Hair". Živio je povučeno posljednjih 30 godina, daleko od medija, u kući u predgrađu Kembridža. Tu je i preminuo u svojoj šezdesetoj, 7. jula 2006. godine.

Poslije Barrettovog udaljavanja, sastav Pink Floyd nastavio je stazom uspjeha. Jednako talentovani za komponovanje i sposobni da zvuk obilježe psihodelijom - i bez Baretta. Izdali su još dvadesetak albuma i ušli u legendu kao jedna od najpopularnijih grupa svih vremena. Ali, mnogo kasnije, 1975. godine, kao već neprikosnoveno slavni, objavili su su album "Wish You Were Here" - posvećen upravo njemu, protjeranom drugu, originalnom tekstopiscu i gitaristi, Syd Barrettu.

Diskografija - Singlovi sa grupom Pink Floyd
* 1967: "Arnold Layne" / "Candy and a Currant Bun" (#20 UK)
* 1967: "Flaming" / "The Gnome"
* 1967: "See Emily Play" / "The Scarecrow" (#6 UK, #134 U.S.)
* 1967: "Apples and Oranges" / "Paint Box" (Rick Wright)
* 1968: "Let There Be More Light" / "Remember a Day"

Diskografija - Albumi sa grupom Pink Floyd
* The Piper at the Gates of Dawn (5 August 1967) #6 UK
* A Saucerful of Secrets (29 June 1968) #9 UK
* London 1966 / 1967 (2005)

Diskografija - Kompilacije grupe Pink Floyd u koje je uvršten nakon razilaska
* Relics (14 May 1971) #34 UK, #152 U.S.
* A Nice Pair (1974)
* Masters of Rock (1974, Europe) (AKA The Best of the Pink Floyd)
* Works (1983)
* Tonite Let's All Make Love in London (1990, See For Miles Records, Ltd)
* Shine On (1992 box set)
* Echoes: The Best of Pink Floyd (5 November 2001) #2 UK, #2 U.S.

Diskografija - Solo albumi
* The Madcap Laughs - (3 January 1970) #40 UK
* Barrett - (14 November 1970)

Diskografija - Solo kompilacije
* Syd Barrett (November 1974) U.S. #163
* Opel - (17 October 1988)
* Octopus: The Best of Syd Barrett (29 May 1992)
* Crazy Diamond (April 1993)
* The Best of Syd Barrett: Wouldn't You Miss Me? (16 April 2001)

Diskografija - Solo live snimci * The Peel Session (1 July, 1991) * The Radio One Sessions (March, 2004) Diskografija - Solo singlovi * "Octopus" / "Golden Hair" (15 November 1969) Filmografija * Syds First Trip (1966) * London '66-'67 * Tonite Let's All Make Love In London (1968)

Link do audio verzije ovdje postavljenog teksta:
http://rapidshare.com/files/70165408/Syd_Barrett.mp3

Prilog: Časlav Vujotić Podgorica, Crna Gora vujotic@gmail.com http://vujotic.googlepages.com

---