Tihomir Petrović
B i o g r a f i j a

TIHOMIR PETROVIĆ (1935-2004).
Autorice teksta - g. Ružica (supruga) i g. Milica (kčerka) Tihomira Petrovića, na inicijativu g. Nadira Efendića

Tihomir Petrović se rodio 22. oktobra 1935. godine u Beogradu od majke Milene, učiteljice i oca Radovana, hidro-inženjera. 1941 godine otac Radovan biva zarobljen i odveden u nemački logor Osnabrik, gde je sa oficirima predratne jugoslovenske vojske ostao do kraja Drugog svetskog rata. Tihomir (Tića) je sa majkom i mlađim bratom Ljubomirom ratne godine proveo u Mladenovcu, kod rođaka. Otac mu je iz zarobljeništva na poklon poslao harmoniku. Učenje sviranja na harmonici započeo je kao mali dečak. Učiteljica mu je bila Slovenka, izbeglica iz Maribora. Kasnije, po oslobođenju, po nagovoru oca, upisao je Muzičku školu "Stanković" u Beogradu, odsek violina, kod profesora Rafaila-Rafe Blama, inače očevog saborca iz Osnabrika. Po završetku niže muzičke škole nije nastavio sa sviranjem violine, jer je dva puta lomio levu ruku.

U to vreme iza rata u Beogradu je retko ko imao gramofon, a strane gramofonske ploče pogotovu. Tića je slušao "Glas Amerike" i popularnu emisiju "Jazz Hour". Opsednut džezom, skupljao je znanje gde god je mogao i strast prema toj muzici negovao ne propuštajući koncerte koje su u to vreme svirali Mladen Guteša - osnivača džez orkestra Radio Beograda, Aleksandar Nećak, Vojkan Đonović, Mile Đorđević, Spasa Milutinović, Mirko Šouc, Steva Markićević i drugi. Beograd nije mnogo zaostajao za ostatkom sveta tih pedesetih godina. Na "Božidarcu" je tada svirao čuveni orkestar Dinamo. Tada su u njemu još uvek pevali Vojin Popović, Olga Nikolić, Vida Laurenčić, a povremeno Rajka Vali, Ivo Robić i dr.

Kao veliki zaljubljenik džeza, Tihomir je vrlo rano formirao svoj sofisticirani ukus što određuje njegov dalji muzički put. Za mnoge je bio čudak i fanatik. Prezirao je šund i kič u svemu, a posebno u muzici. Nikada mu nije bio važniji publicitet od kvalitetne muzike, nije pevao hitove, a nije ga previše zanimalo da peva komercijalnu muziku. Za džez, kome se posvetio, bilo je potrebno majstorstvo i veliko znanje. Bio je mudar, hrabar, elegantan i vrlo istrajan u tome do kraja svog života. Na festivalima je uglavnom pevao teške pesme, jer se lakim žanrovima nije udvarao publici i nikada nije zažalio zbog toga. Dostojansveno i gospodsko ponašanje ogledali su se tokom čitave njegove karijere, ne samo u njegovom pevanju već i odnosu prema kolegama. Bio je džentlmenski diskretan u svemu. Njegov sjani bariton pamtiće svi koji su voleli taj muzički pravac.

1953. godine, kao student engleskog jezika, počeo je da peva i svira na igrankama, na Kalemegdanu, na "Zvezdinom", pevao je džez, bluz i inostrani "evergrin", pratili su ga Spasa Milutinović, Duško Gojković, Bora Roković, Branko Pejaković i Rade Milivojević - Nafta.

1954. godine započeo je profesionalnu pevačku karijeru. Školovao je glas kod profesorke Mire Jakšić, a potom kod operske dive Zdenke Zikove.

1954. / 1958. godine bio je stalni član Hora RTB, potom 1957. godine polaže vrlo strogu audiciju i postaje vokalni solista Radio Beograda. U to vreme hor je vodio Borivoje Simić od koga je mnogo naučio o muzici na čemu mu je uvek bio zahvalan. 1958. godine počeo je da snima za Radio Beograd. Te godine u pozorištu "Ateljea 212" priprema premijeru predstave "Crni Orfej".

1959. godine, festivalski debi imao je na festivalu "Opatija '59", sa kompozicijom "Priča sata", Mihajla Živanovića (u alternaciji sa Duškom Jakšićem), koja je dobila drugu nagradu žirija, zatim kompoziciju "Već davno", Mirka Šouca (u alternaciji sa Gabi Novak) koja je dobila treću nagradu, pevao je i treću kompoziciju, "Strepnja", Mihajla Živanovića (u alternaciji sa Jelkom Cvetežar). Muziči urednik italijanskog lista "Korijera dela sera", Đani Kjari, napisao je: "Što se glasova tiče, najbolji je Tihomir Petrović. On bi u Italiji na ovakvoj priredbi dobio milione glasova" (prenio list "Mladost", 1959. godine).

Ta, 1959. godina, za Tiću je bila vrlo uspešna. Orkestar KUD "Branko Krsmanović" kreće brodom Dunavom put Beča na Svetski festival omladine i studenata. Na put da brane boje Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije kreću: Marjana Deržaj. Tihomir Petrović, Breda Kalef i dr. Tića je u predivnoj dvorani "Musik Verein", u konkurenciji tridesetak kandidata, otpevao "Obećanje", Mirka Šouca i večitu melodiju "Moja draga Valentina", Ričarda Rodžersa . Pobrao je ogroman uspeh, Prvu nagradu - zlatnu medalju. Zlato su osvojili hor i folklor "Krsmanca", kao i džez orkestar koji je pratio Tiću. Tada je upoznao Elu Ficdžerald i Pola Robsona, što je za mladog pevača bilo veliko ushićenje. Brod sa srećnim izvođačima se kao svetleća jelka Dunavom pobednički i trijumfalno vratio se u Beograd. Tu radost su sa njima delili svi koji su ih radoznalo posmatrali sa obale Dunava, te velike reke, Austrijanci, Mađari, Jugosloveni.

Po povratku snima prvu samostalnu gramofonsku ploču. U potpunosti je posvećen muzici, komponuje, snima za televiziju. Učestvuje na Džez festivalu na Bledu. Na drugoj "Opatiji" peva kompoziciju Mirka Šouca, "Obećanje", koja osvaja prvu nagradu za kompoziciju. Slede festivali: "Proleće '60", "Zagreb '60", "Sarajevo '60", sa vrlo zapaženim interpretacijama. Te, 1960. godine, snima se film Voje Nanovića, "Bolje je umeti", u kome Tića uzima učešće.

1961. godine gostuje u Zapadnoj Nemačkoj. Nižu se nastupi na festivalima "Beogradsko proleće '61", zatim "Zagreb '61", gde za kompoziciju "Sretnik" osvaja nagradu za intrpretaciju (alternacija, Vice Vukov). Te godine je delegat umetničke grupe na festivalu Balkansko-Podunavskih zemalja u Bukureštu.

1961. / 1962. godine dobija stalni angažman u Savremenom pozorištu Beograd u svojstvu prvaka operete i igra u predstavama: "Američke priče", "Splitski akvarel", "Nevidljiva predstava"... "Njegovo savršeno poznavanje džeza mu dopušta da se potpuno preobrazi i da sa izuzetnom lakoćom savlada sve zamke kako scenske, tako i muzičke, reklo bi se da je čitav život proveo na sceni" (Politika i Mladost 1961. godine).

1962. godine na festivalu "Zagreb '62", pesma koju peva, "Ti si moja obala", dobija nagradu.

1963. godine aktivno se bavi komponovanjem i uzima učešće na festivalu "Zagrebu '63" sa svojom kompozicijom "Dečak sa kraja ulice", obzirom da je vojsku služio u Zagrebu. Kao vojinik te godine peva i na festivalu u Beogradu. Snima i razne muzičke TV emisije.

1965. godine na festivalu "Proleće '65" nagrađen je za izvedbu za kompoziciju Milana Kotlića, "Naš grad". Iste godine u pozorištu "Atelje 212" igra u komadu Petera Vajsa, a u režiji Mire Trailović, "Mara-sad". "Zaista je neophodno podvući u komadu Petera Vajsa , tragikomičnu ličnost Polpoša u interpretaciji Tihomira Petrovića. Ona nam otkriva njegov talenat na pozornici." ( Politika 1965.) U istom pozorištu priprema se predstava "Loše okovani Prometej" u kojoj Tihomir takođe igra.

1966. godine na festivalu "Beogradsko proleće '66" osvojio je prvu nagradu (u alternaciji sa Draganom Stojinićem) za kompoziciju "Voz" Alfonsa Vučera. Slede "Opatija '66" i gala koncert Evrovizije, "Muzika ne poznaje granice". Snima ploču i kao solista sa orkestrom i horom RTB učestvuje na koncertu savremene američke muzike.

1967. godine na festivalu "Proleće '67", ostaće zapamćena interpretacija kompozicija Veljka Vujičića, "Ako prođeš mojim gradom", koja je dobila nagradu novinara. Te godine na "Opatiji '67", Tihomir je pevao kompoziciju Jureta Robežnika, "Na deževen dan" (alternacija, Elda Viler) i dobio prvu nagradu stručnog žirija. Sve prisutne je očarao je interpretacijom kompozicije Alfija Kabilja, "Krug". Zatim, iste godine, sledi nastup na prvom makedonskom festivalu, održanom u Skoplju.

1968. godine, na "Proleću '68", Tihomir peva kompoziciju Mihajla Živanovića, "Kraj igre"... "Kompozicija 'Kraj igre' Mihajla Živanovića nije ubrajana među favorite, ali kad ju je sinoc otpevao Tuhomir Petrović, dramatično i muzički vokalno iznijansirano, gledalište se prolomilo od aplauza i skandiranja Tićo Tićo..." (Dnevnik - Novi Sad, 1968.). Zatim sledi festival "Vaš šlager sezone", u Sarajevu, na kome osvaja nagradu za interpretaciju, pa opet festival u Skoplju... Te, 1968, godine, 8. novembra, kao predstavnik Jugoslavije, učestvovao je na Festivalu zabavne muzike u Renu u Francuskoj, sa zapaženim uspehom. Na tom festivalu, pored ostalih, pevaju i Nana Muskuri i Joe Dassin.

Gostuje na IV BITEF-u u predstavi užičkog pozorišta, "Balada o Lujzitanskom strašilu", na sceni "Ateljea 212". Snima TV emisije različitih žanrova kao što su: "Mija šou", "Priče o džezu", "Videofon", "Laku noć deco", "Hajde da rastemo"...

Na sceni Jugoslovenskog dramskog pozorišta, te 1968. godine, u poslednjoj režiji Bojana Stupice, Tihomir igra i peva u komediji Lope de Vege, "Mudra glupača". "...Imala je u Tihomiru interpretatora punog duha koji je došao do izražaja u delu komada sa pevanjem i igranjem." (Politika, 1968.).

1969. godine, Udruženje estradnih umetnika Srbije, dodeljuje mu nagradu za dugogodišnji umetnički rad i Tihomir dobija diplomu Fondacije solidarnosti. Iste godine dobija status priznatog umetnika.

1970. godine, za dugogodišnji rad i saradnju, dobija povelju od strane "Armijskog festivala". Te godine na "Proleću '70", uzima učešće sa svojom kompozicijom "Možeš li to" koju peva mladi solista Vladimir Madžarević. Zatim, u Sarajevu na "Šlageru sezone", Tića peva kompoziciju "Fransoaz", učestvuje na "Zlatnoj ruži Portoroža". Iste godine u Novom Sadu dobija priznanje "Kantautori '70". Odlazi u tadašnji SSSR na turneju sa džez orkestrom.

1971. godine je voditelj emisije "Fontana želja", emitovane u Programu 202, Radio Beograda. Na "Beogradskom proleću" učestvuje kao kantautor.

1972. / 1973. godine, u "Ateljeu 212", sa velikim brojem izvođača igra i peva zapaženu ulogu Kajafe, u spektakularnoj rok operi Vebera i Rajsa, "Isus Hristos super star". I dalje nastupa na festivalima na kojima peva - "Zagreb '72", "Zlatna roža Portoroža", "Proleće '72" na kome učestvuje kao kompletan autor. 1973. godine na "Proleću '73" peva kompoziciju Franje Jenča, "Jedna priča".

1974, godine na "Beogradskom proleću" peva kompoziciju Franje Jenča, "Sam". Te iste godina na Festivalu "Zlatna roža Portoroža" se pevaju evergrin melodije i Tihomir dobija prvu nagradu za interprtaciju. Snima TV emisiju po tekstu Duška Radovića, "Ženski razgovori". Te godine je autor i realizator serijala, manifestacije, "Mesec jugoslovensko-rumunskog turizma", na Dunavu.

1975. godine odlazi na turneju po SSSR-u . Na povratku piše tekstove za ciklus priredbi za decu, "Najlepša pesma".

1976. godine, povodom 15-tog, jubilarnog festivala, "Beogradsko proleće '76", od Udruženje muzičara džez i zabavne muzike dobija plaketu sa zahvalnicom. Te godine ponovo učestvuje kao kompletan autor i izvođač. Iste godine ima svoj sopstveni TV šou, "Pozdravite sve kod kuće".

1976. godine od strane Udruženja estradnih umetnika i izvođača Srbije dobija status istaknutog umetnika. Nastavlja da peva istim žarom, ali tvrdoglavo, uporno i beskompromisno samo ono što voli i što po njegovom mišljenju ima vrednost.

1978. godine, Svez estradnih umetnika Srbije dodeljuje mu plaketu za izuzetan rad i doprinos umetnosti.

1979. godine snima serijal emisija "Peta strana sveta", u režiji Antona Martija.

1980. godine, festival Opatija pravi retrospektivu, slaveći 20 godina postojanja, pozivaju i Tihomira koji uzima učešće.

Osamdesetih godina polako prelazi u druge umetničke vode. Vraća se svojoj staroj ljubavi, Radio Beogradu. Počinje sa radom na II programu radija. Uporedo komponuje za decu - "Majski festivali" u Nišu 1982., 1983. godine.

1984. godine, Zagrebački festival slavi 30 godina postojanja i Tihomir Petrović dobija zahvalnicu za sve godine učestvovanja i saradnje.

1985. godine, Opatijski festival slavi 25 godina zabavne muzike i tom prigodom Tihomir dobija povelju kao učesnik festivala.

1986. godine pravi autorsko delo i kreira na radijsku emisiju, "Sve bilo je muzika". Radi sa velikim entuzijazmom i željom da produži život lepoj evergrin muzici. Petnest punih godina, svaki dan, pet dana u nedelji u udarnom terminu od 12 časova, znalački pravi odabir od četrnest divnih i nezaboravnih melodija sa raznih govornih područja. Kancone, šlageri, šansone, bosa nove... Za kratko vreme, ta emisija je stekla široki krug slušalaca i postala zaštitni znak Radio Beograda .Bila je to oaza dobre muzike.

Devedesetih godina dobila je i jedno novo ruho. Jednom mesečno, Tića je uređivao, vodio i učestvovao kao solista pevač u emisiji sa big bendom koji je pratio njegove kolege, pevače. Radio emisiju "Sve bilo je muzika", iz studija 6, prenosila je i Televizija Beograd.

1994. godine uređuje i vodi emisiju džez tematike, "Džez-vruće-hladno", sa gostima, koja je bila emitovana subotom popodne i bila upućena svim džez sladokuscima.

14. juna 1994. godine, Tića Petrović za 40 godina umetničkog rada i povodom svoje LP ploče sa naslovom "As time goes by", priređuje svoj solistički koncert na "Kolarčevom Narodnom univerzitetu", sa velikim uspehom. Te iste godine pokušava da u okviru projekta FESAM pokrene ponovno buđenje kvalitetne muzike u Srbiji. Organizovani su mnogi koncerti u okviru muzičkog serijala evergrin i džeza na "Kolarcu". Nastupa sa seniorima "Krsmanca" i Vojislavom Bubišom Simićem, sa repertoarom američke duhovne muzike. U čast proslave 40 godina rada, Udruženje džez, zabavne i rok muzike dodeljuje mu povelju. Učestvuje u brojnim žirijima, na novim muzičkim festivalima, gde pomaže mladim talentima.

2000. godine kreira novu muzičku radijsku emisiju, "La musica di notte", na Drugom programu Radio Beograda.

28. oktobra 2003. godine zabeležen je poslednji nastup Tihomira Petrovića, na "Kolarčevom Narodnom univerzitetu" u Beogradu.

Povodom 50 godina osnivanja, Udruženje džez muzičara mu dodeljuje povelju.

Skoro 50 godina tekla je jedna lepa muzička karijera, umetnika, Tihomira Petrovića. Svojim baršunastim baritonom i osobenim darom, obeležio je jedno vreme. Nikada se nije predavao lakim muzičkim notama. Beskompromisnošću i optimizmom borio se za trajanje kvaliteta i opstanak muzičke umetnosti. Sav njegov svet, sav njegov život, bila je ostala muzika. Ostao je idealista i kako reče jedan njegov poznanik, strogo definisan pevač - retka ptica. Ostao je da živi sa nama kroz svoju muziku.

U Beogradu, 8. decembar 2010. godine.

Autorice teksta - g. Ružica Petrović (supruga) i g. Milica (kčerka) Tihomira Petrovića. Hvala im u ime inicijatora ovog priloga, g. Nadira Efendića i u ime svih posjetitelja Barikade.

Djelomična iskografija:
Male gramofonske ploče Tihomira Petrovića (izvor: http://barikada.com/ex_yu_singles/p.php)

PETROVIĆ SENKA I TIHOMIR - BEOGRADSKO PROLEĆE '64
Jedan stari sat (A. Sabo - I. Genić - I. Ivanji)
Izdavač - PGP RTB, Beograd - EP 50 961
Godina izdavanja – 1964

PETROVIĆ TIHOMIR uz Ans. Vojislava Đonovića
Beograd
A strana
1. Pupoljak ruže (Boccuccia di rosa) (Cichellero - Marjanović)
B strana
1. U malom gradu (Love In Portofino) (Buscaglione - Jakšić)
Izdavač - Jugoton, Zagreb - SY 1150
Godina izdavanja - 1961

PETROVIĆ TIHOMIR
Beograd
4. 4. Voz (A. Vočer - Z- Skerl - A. Korać) - Tihomir Petrović
Izdavač - PGP RTB, Beograd - EP 50 966
Godina izdavanja - 196x

PETROVIĆ TIHOMIR
Beograd
A strana
1. Madrid (Range - Hauber - Jakovljević)
2. Tužna balada (Ballade triste) (Silva - Hauber - Jakovljević)
B strana
3. Pričaj mi o ljubavi Mariu (xx - Rauber - T. Petrović)
4. Ne zaboravi (Non dimenticar) (Redi - Haube - Petrović)
Izdavač - PGP RTB, Beograd - EP 50 286
Godina izdavanja - 1964

PETROVIĆ TIHOMIR
Beograd
A strana
1. Čovek i dete (L' hombre et l' enfant) (R. Rouzand/Shanklin - J. Robežnik - Lj. Bačić)
2. Tvoje ruke (Suas maos) (A. Maria/Pernambuco - A. Soss - T. Petrović)
B strana
3. Ay, cosita Linda (P. Galan - M. Sepe - T. Petrović)
4. Ružin cvet (Ramblin' rose) (Sherman - M. Sepe - T. Petrović)
Izdavač - PGP RTB, Beograd - EP 50 287
Godina izdavanja – 1964

PETROVIĆ TIHOMIR uz Ork. Mihajla Živanovića
Beograd
A strana
1. Moja stara mama (My Yiddishe Momme) (Polack - Ildi Ivanji)
2. Dan kad sam sreo Mariju (The Day I Met Marie) (Marvin - Olivera Živković)
B strana
1. Ponekad (Certe Volte) (Guardebassi - Cpecchia - Spina)
2. Kraj igre (Mihajlo Živanović - Olivera Ilić)
Izdavač - Beograd Disk, Beograd - SVK 1012
Godina izdavanja – 1970

PETROVIĆ TIHOMIR - Vaš Šlager Sezone '70
Beograd
A strana
1. Fransoaz (Miroslav Balta - Tihomir Petrović - Julio Marić)
B strana
1. xx (xx)
Izdavač - Beograd Disk, Beograd - SVK 1017
Godina izdavanja - 1970

PETROVIĆ TIHOMIR
Beograd
A strana
1. Jedna priča (Tihomir Petrović - F. Jenč)
B strana
1. Obična stvar (Tihomir Petrović - F. Jenč)
Izdavač - PGP RTB, Beograd - SF 52 578
Godina izdavanja - 1973

Inicijator priloga: Nadir Efendić Henstedt-Ulzburg, Deutschland Efendic@gmx.de

---